«آناناس» نوشته وحید حسینی ایرانی(-۱۳۶۰) است. این مجموعه شامل ۸۰ داستانک (داستان خیلی کوتاه) است که از ماجراهای عاشقانه‌ روزانه گرفته تا خودکامگی و داعش را شامل می‌شود.
حسینی ایرانی معتقد است که «در داستان کوتاه با کشف سروکار داریم و مکاشفه صورت می‌گیرد چیزی که به شهود و تجلی معروف است و بیشتر به کشف مخاطب می‌پردازیم.» او داستان کوتاه را فرمی مناسب روز مردم جامعه می‌داند که در کمبود وقت و با رخدادهای بسیار در دنیای اطراف مواجه می‌شوند. این کتاب سبکی طنز دارد اما درونمایه آن را شاید بتوان بازتابی از دنیای پیرامون دانست.
در برخی داستان‌ها مسائل سیاسی‌ای چون جنگ و خودکامگی مطرح شده‌اند اما حسینی ایرانی می‌گوید که از سیاست بیزار است. او معتقد است که نویسنده هر چه قدر از سیاست بیزار باشد، سیاست است که دست از سر نویسنده برنمی‌دارد.
در نمونه‌ای از داستانک‌های این مجموعه می‌خوانیم:
کیمیا، «جنابِ من» را دید و دلش لرزید. شب همان روز استخاره گرفت؛ مثل همیشه، مثل وقتی که دودِل بود با پولی که از بابا برای تهیه کتاب‌های درسی‌اش گرفته، سِری کتاب‌های فال قهوه، یی‌چینگ، تاروت، ثورا و... را بخرد یا نه. این بار هم چشم‌هاش را بست و زیر لب ذکر خواند. کتاب و بعد چشم‌ها را که باز کرد، دید خیلی بَد آمده! به همین خاطر هم فرداش رفت پیش جناب من و عاجزانه خواهش کرد دیگر هم را نبینند؛ برای همیشه! جناب من که مثل کیمیا دلش لرزیده بود، خیلی به عقلش ایمان داشت؛ بنابراین دانی سر راه کیمیا پاشید که ردخور نداشت، او با حس ششم‌اش لرزش دل کیمیا را درک کرده بود. همین «بهانه» را هم به عنوان هدیه‌ای ویژه به او تقدیم کرد که یعنی هر وقت کیمیا دلش از دنیا و مردم دنیا گرفت، بیاید [پیش کسی که دلش برای او لرزیده] دردِدل کند. چند روز بعد کیمیا که دلش از حسّی نگفتنی گرفته بود، به دیدن جناب من آمد.