بی‌تردید هوشنگ مرادی کرمانی یکی از شناخته‌شده‌‏ترین چهره‌های ادبیات کودک و نوجوان ایران است. خلق «قصه‌های مجید» اولین اتفاق مهم زندگی حرفه‌ای اوست که خاطرات شیرینی را در ذهن مخاطبانش تداعی می‌کند. درخشش مرادی کرمانی در جشنواره‌‏های مختلف و ترجمه آثار او موفقیتی بزرگ برای ادبیات کودک و نوجوان ایران محسوب می‌‏شود. «خمره» که برنده جوایز بسیار داخلی و خارجی شده است، توسط انتشارات معین به بازار آمده است. در بخشی از این اثر می‌خوانیم: «خمره شیر نداشت، لیوانی حلبی را سوراخ کرده بودند و نخ بلند و محکمی بسته بودند به آن. بچه‌ها لیوان را پایین می‌فرستادند، پرآب که می‌شد، بالا می‌کشیدند و می‌خوردند؛ مثل چاه و سطل. بچه‌هایی که قدشان بلندتر بود، برای بچه‌های کوچولو و قدکوتاه لیوان را آب می‌کردند. زنگ‌های تفریح دور خمره غوغایی بود. بچه‌ها از سر و کول هم بالا می‌رفتند. جیغ و ویغ و داد و قال می‌کردند و می‌خندیدند و لیوان را از دست هم می‌قاپیدند...»
خمره از آثار شناخته‌شده‌ی هوشنگ مرادی کرمانی است. این اثر جایزه‌های رنگارنگ بین‌المللی را از آن خود کرده است. فیلمی که براساس این داستان در سال ۱۳۷۰ ساخته شد، یوزپلنگ طلایی، جایزه‌ی جشنواره فیلم لوکارنو سوییس را برای ایران به ارمغان آورد.
خمره داستانی ساده دارد. در مدرسه‌ی روستایی در حاشیه‌ی کویر، خمره‌‌ی بزرگی که بچه‌ها از آن آب می‌نوشیدند ترک برداشته است و باید تعمیر و یا یک کوزه‌‌ای نو جایگزینش شود. معلم مدرسه آقای صمدی، دانش‌آموزان و اهالی روستا همه به فکر حل این مشکل هستند. ماجراهای زیادی در مسیر داستان رخ می‌دهد که مخاطب را با خود همراه می‌سازد. در این داستان محیط روستا و مسائل مربوط به آن، فقر مادی و فرهنگی موجود در آن که مربوط به دهه‌ی شصت است به خوبی توصیف شده است. مرادی کرمانی خود درباره‌ی سبک نوشتارش می گوید: «رو راست، هرچه را که خودم خوشم می‌آید، صاف و ساده، خام و خالص می‌ریزم روی کاغذ.»