دا، خاطرات سیده زهرا حسینی از جنگ تحمیلی و اوضاع خرمشهر در روزهای آغازین جنگ است. دختری هفده ساله که با شروع جنگ در روز اول مهر سال پنجاه و نه زندگی اش دگرگون میشود. روایتی باورپذیر، با فضاسازی بینظیر، به گونه ای که خواننده خودش را در خیابانهای شهر خرمشهر می بیند و البته حافظه‌ی فوق العاده‌ی خانم حسینی. آن چیزی که احترام و تحسین خواننده را برمی انگیزد این است که راوی داستان کارهایی را انجام میدهد که دیگران از انجامش سر باز میزنند و شاید آن کار‌ها را کوچک و خوار می شمرند. او برای کمک و خدمت، قبرستان را انتخاب می کند. غسل و کفن و دفن شهدای جنگ. روز اول دچار ضعف و غش می شود اما... آنچه کتاب را بی همتا می کند بیان گوشههایی از جنگ از زاویهای است که تا به حال به آن پرداخته نشده است. کتابی که اوج فجایع جنگ و در ضمن گوشه ای از تاریخ کشور ما را بیان میکند. نتیجه گفت وگویی هزار ساعته، ارزش این همه هزینه کردن را دارد.
