این کتاب درباره زندگی یکی از عجیب ترین موجودات دوپایی‎ست که از بدو تاریخ خلقت روی کره زمین دیده شده، دیکتاتوری سنگدل‎ که در طول پنج سال حکومت بر کشورش، یک پنجم مردم را به جوخه‎های اعدام سپرد. قرار بود مدینه‎ی فاضله‎ای برای مردم کامبوج بسازد سرشار از عدالت و برابری، اما دستاورد حکومت او سیاه‎ترین دورانی ‎بود که یک ملت می‎تواند تجربه کند؛ چنان که مردم آن دیار هنوز از یادآوری آن لرزه براندام‎شان می‎افتد.
تصویر تأثیرگذار برجای مانده از مدینه‎ی فاضله‎ی خمرهای سرخ در کامبوج،کوهی از جمجمه‎های انسانی است که روی یکدیگر تلنبار شده‎اند؛ جمجمه‎هایی که صاحبان‎شان انسان های بی گناهی بوده‎اند که نه فقط به جرم اندک مخالفتی با این حکومت عدالت گستر به طور دست جمعی به مسلخ برده شده‎اند؛ بلکه کافی بود مشخص شود که بودن‎شان برای جامعه آرمانی که تبلیغ می‎شد، نفعی ندارد؛ در این صورت سرنوشتی همین گونه انتظارشان را می‎کشید. این چیزی نبود جز نقطه اشتراک تئوریک حکومت مائوئیستی خمرهای سرخ با نازیسم هیتلری.