ترک‌‌ها و یونانی‌‌ها سال‌‌های سال در خوشی و ناخوشی کنار هم زندگی می‌‌کردند و بسیاری چیزها را با هم به اشتراک می‌گذاشتند از موسیقی و رقص تا خوراکی و نوشیدنی...؛ اما روزی ناخواسته از یکدیگر جدا شدند. در سال ۱۹۲۴ در جریان مبادله تبعه‌های دو کشور یونان و ترکیه، یونانیان به ناچار خانه و کاشانه و دوستان و همسایگان خود را واگذاشتند و از ترکیه رفتند یکی دستگیرهٔ در خانه‌‌اش را به یادگار با خود برد و دیگری مشتی از خاک ترکیه را هم‌زمان ترک‌ها نیز از یونان به ترکیه بازگردانده شدند. از آن زمان به بعد قربانیان این کوچ اجباری در ساعت دلتنگی چاره‌‌ای نمی‌‌یافتند جز نشستن در ساحل غریبه و چشم‌دوختن به آن سوی آب. روایت جدایی‌‌ها و دلتنگی‌‌ها در این کتاب به حکایت مبادله و کوچ یونانیان و ترک‌‌ها ختم نمی‌شود. تنهایی مادربزرگ‌‌ها سرنوشت محتوم نوه‌هایشان نیز هست و این بار نه به بهانه‌ٔ تفاوت ملیت.