نیویورک‌تایمز در توصیفی ستایش‌آمیز از این رمان نوشته است: «داستان شکوهمند زنی که خود را در دل همه سختی‌ها و مرارت‌ها، با شعله عشق و شعر زنده نگه می‌دارد.»
«ترانه مرغ اسیر» از نوجوانی تا مرگ فروغ فرخزاد را در رمانی با شخصیت‌های واقعی و خیالی دربر گرفته است. رمان همچنین تصویری از ایران در حال گذار به مدرنیته، اعتراضات خاموش و سپس آشکار سیاسی در دوران پهلوی و فعالیت‌های روشنفکران و شاعران ایرانی آن روزگار به دست داده است.
نویسنده برای برخی شخصیت‌های واقعی از نام‌های اصلی آنها استفاده کرده و برخی دیگر را با نام‌هایی دیگر وارد داستان کرده است.
صدای اعتراض فروغ در شعر و زندگی شخصی، تاثیرگذاری‌اش بر فضای روشنفکری و ادبی زمان خود و ورودش به ماجراهایی که هیچ‌گاه پیش‌بینی‌شان را نکرده بود، «ترانه مرغ اسیر» را به رمانی کم‌نظیر درباره یک شاعر برجسته ایرانی بدل کرده است.
جازمین دارزنیک، نویسنده، که در پنج سالگی همراه خانواده اش به امریکا مهاجرت کرد و هم‌اینک در آنجا ساکن است، این رمان را براساس دفترهای شعر، نامه‌ها، مصاحبه‌ها و فیلم‌های مربوط به فروغ فرخزاد نوشته است.
آن‌طور که خود دارزنیک معترف است، در زمان نگارش این رمان، دم به دم بیشتر تحت تاثیر شخصیت فروغ قرار گرفته و متوجه شده که این روح ناآرام و سرشار از زندگی، خود را از دل زمانه‌اش برکشیده و به ذهن و جان او نفوذ کرده و به ایرانی برگردانده که خودش در پنج سالگی از آن مهاجرت کرده است.
فروغ در این رمان، وجودی سرشار از عشق به آزادی است، کسی که در این راه هیچ سازشی را نمی‌پذیرد و از همه‌کس می‌گذرد تا بتواند آوای مانده در گلویش را فریاد کند.
از دارزنیک داستان‌هایی در نیویورک‌تایمز، لوس‌آنجلس‌تایمز و واشینگتون‌پست منتشر شده است. او تحصیلات عالی خود را در رشته ادبیات داستانی دانشگاه بنینگتون به پایان برد و سپس دکترای ادبیات انگلیسی را از دانشگاه پرینستون گرفت. او هم‌اکنون در دانشگاه هنر کالیفرنیا به تدریس ادبیات و نگارش خلاق مشغول است.