این کتاب بر آن است تا نشان دهد که پیشینۀ رمان و تاریخ سوژۀ نوگرا عملاً یکی هستند و تفاوت چندانی با هم ندارند. زمینۀ این بحث رمان بریتانیاست. از دید نویسنده اینگونه از رمان‌ها درست زمانی پدید آمدند که نویسندگان بر آن شدند تا دست به ساختاربندی سوژه‌ای بزنند که در نوشتار پیش از آنها غایب بود. با این حال زمانی که چنین سوژه‌ای در ادبیات داستانی ساختاربندی شد، نشان داد که نه‌تنها می‌تواند خودش را در نویسنده بلکه در خواننده، دیگر رمان‌ها و حتی در فضای فرهنگی، قانون‌گذاری، پزشکی، اخلاقی، فلسفۀ سیاسی، زندگی‌نامه‌ای، تاریخی و دیگر ریخت‌های نوشتاری بازتولید کند که فرد را اساسی‌ترین واحد ممکن به شمار می‌آوردند.