«اسب سیاه» اصطلاحی‌ست که ریشۀ آن از شرط‌بندی روی اسبی که کسی انتظار برنده شدن در مسابقه را از آن ندارد، می‌آید. در این کتاب اسب سیاه به افرادی گفته می‌شود که خلاف استانداردهای جامعه برای رسیدن به آنچه دوست دارند تلاش می‌کنند و موفقیت‌های حیرت‌انگیزی به‌دست می‌آورند. در واقع اسب سیاه نماد کسی‌ست که هیچ‌کس پیش‌بینی موفقیتش را نمی‌کرده، اما خود او خلافش را ثابت می‌کند. نتیجه برای شکوفایی استعدادها در یک جامعه باید یک سیستم جایگزین فردمحور به‌کار گرفته شود؛ سیستمی که عنصر مشترک همۀ افراد موفق آن، رضایت فردی است. منتقد سایت فوربز درمورد کتاب نوشته است: «کتاب اثری ساده و خوش¬خوان است و خواندنش می‌تواند برای تمام کسانی که از وضعیت شغلی خود احساس نارضایتی می‌کنند ضروری باشد.»